Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Eργατική ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!

x
Μαζί με την αρχή του νέου μήνα του πιο ανοιξιάτικου,μαζί με το ξένοιαστο(θα δείξει από Δευτέρα πόσο ξένοιαστο θα παραμείνει στη συνείδηση,όσων χάρισαν απλόχερα την ψήφο τους σε ένα κατά τα άλλα "σοσιαλιστικό"κόμμα βλ. ΠΑΣΟΚ!)μάζεμα λουλουδιών από βουνοπλαγιές και λιβάδια,με την κατασκευή χρωματιστών και μοσχομυρωδάτων στεφανιών όπως είθισται.ξεχνάμε οι περισσότεροι-κυρίως εμείς οι νέοι-ότι μέχρι πριν κάποιο χρόνια κοντινά και μακρινά ταυτόχρονα
εργάτες δουλεύοντας υπό άθλιες συνθήκες και χωρίς να έχουν ούτε δείγμα ανθρωπιστικού,οικονομικού ή ασφαλιστικού δικαιώματος εξεγέρθηκαν και έτσι κατάφεραν μέσα από αδιάκοπους και πολλές φορές αιματοβαμμένους αγώνες να διασφαλίσουν κάποιο πολύ βασικά εργατικά δικαιώματα,που σαφώς ισχύουν ως τις μέρες μας και θεωρούνται σημαντικό ανθρώπινο κατόρθωμα,όπως:8ωρη πενθήμερη εργασία,καλύτερες συνθήκες,ασφάλιση κ.α.


Για του λόγου το αληθές,λοιπόν,σκέφτηκα να κάνω μια αναδρομή εκεί από όπου ξεκίνησε η διαμαρτυρία και να καταλήξω στο πως και πότε έφτασε και στην Ελλάδα:



"Εργατική Πρωτομαγιά


Την πρώτη Μαΐου γιορτάζεται η μέρα των εργατών. Είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου. Τον Μάη του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στοΣικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας. 


Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη.
Οι αιματοβαμμένες εξεγέρσεις των εργατών του Σικάγο στις αρχές Μάη του 1886, έγιναν ύστερα από επιτυχημένες διεκδικήσεις των εργατών στον Καναδά το 1872.
Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1884, πάρθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας η απόφαση να γίνουν την πρώτη Μάη του 1886 απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ. Αίτημα η μείωση των ωρών εργασίας και σύνθημα "Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο".
Εκείνη τη μέρα, 1η Μαΐου του 1886, 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα, και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Αυτό το Σάββατο του 1886, μια εργάσιμη μέρα, οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket.
Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα οι οποίοι περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν.
Κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε μέσα στο πλήθος, και αστυνομικοί μαζί με μπράβους αρχίζουν να χτυπούν τους συγκεντρωμένους χωρίς καμιά διάκριση.


Πρωτομαγιά στην Ελλάδα

Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη. Το 1893, 2000 διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Το 1894, γίνεται μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που λήγει με 10 συλλήψεις και τον Αύγουστο ακολουθεί σύλληψη του σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη.
Το 1936 έχουμε τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στο Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός. Δεν υπήρχε κεντρική συγκέντρωση, αλλά μικρές συγκεντρώσεις με ομιλητές σε διάφορα μέρη της πόλης. Σε μια συγκέντρωση στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου, χωροφύλακες πυροβόλησαν και σκότωσαν 7-8 εργάτες. Σ' αυτό το σημείο έχει στηθεί το μνημείο του καπνεργάτη. Με πυροβολισμούς προσπάθησαν να διαλύσουν και τις άλλες συγκεντρώσεις και συνολικά είχαμε τουλάχιστον 12 νεκρούς και 300 τραυματίες. Οι δολοφονίες των εργατών και πιο συγκεκριμένα η δημοσιευμένη φωτογραφία ενός νεκρού νέου που συμμετείχε στην απεργία,με την μητέρα του μαυροντυμένη να θρηνεί πάνω από το άψυχο σώμα του,ήταν η έμπνευση του Ρίτσου για τον "Επιτάφιο".
Το 1944 ο κατοχικός στρατός των Γερμανών, εκτέλεσε 200 Έλληνες αγωνιστές στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Ο Νίκος Μαριακάκης, ένας απ' τους 200, έγραψε στο σημείωμα που άφησε: "Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά, παρά να ζει σκλάβος".
Το Μάη του 1963, δολοφονήθηκε ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης. Δεν ήταν Πρωτομαγιά, αλλά 22 Μαΐου. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης μιλούσε σε συγκέντρωση των "Φίλων της Ειρήνης" για την παγκόσμια ύφεση όταν δέχτηκε επίθεση από άγνωστους με ρόπαλα. Έξω απ' την αίθουσα ο Λαμπράκης χτυπήθηκε από τρίκυκλο και τελικά εξέπνευσε στις 27 Μαΐου. Ο Λαμπράκης είχε συμμετοχή σε ειρηνιστικές πορείες τον Απρίλιο του 1963 στην Αθήνα, κι ήταν απ' τα κεντρικά πρόσωπα στην εκδήλωση για την Πρωτομαγιά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού.
Το 1976, πάλι πρώτη Μαΐου, είχαμε το θάνατο του Αλέκου Παναγούλη σε τροχαίο. Ο Αλέκος Παναγούλης έχει μείνει στην ιστορία σαν σύμβολο της αντίστασης κατά της χούντας για την απόπειρα δολοφονίας ενάντια στον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο, με τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού , τον Αύγουστο του 1968. Είχε συλληφθεί άμεσα και είχε τελειώσει την απολογία του με τη φράση "Δεν υπάρχει, κύριοι στρατοδίκαι, ωραιότερο κύκνειο άσμα για κάθε αγωνιστή, από τον επιθανάτιο ρόγχο μπροστά στα πολυβόλα του εκτελεστικού αποσπάσματος της τυραννίας". Η παγκόσμια κατακραυγή της δίκης απέτρεψε την εκτέλεση του Παναγούλη. Στη φυλακή βασανίστηκε μέχρι την απελευθέρωσή του. Η αμνηστία που έδωσε ο Παπαδόπουλος τον Αύγουστο του 1973 κάλυπτε και τον Αλέκο Παναγούλη. Η συγκυρία του θανάτου του Παναγούλη σε τροχαίο χαρακτηρίζεται από πολλούς ιδιαίτερα ύποπτη, επειδή μόλις λίγο καιρό πριν το θάνατό του, είχε φέρει στη δημοσιότητα στοιχεία από τα μυστικά αρχεία της ΕΣΑ."

  • Νομίζω πως αξίζει να τονιστεί-ίσως λίγο πιο καυστικά από όσο θα πρεπε-ότι ο αγώνας για τα δικαιώματα των εργαζομένων ξεκίνησε στην Αμερική που εξακολουθεί να είναι από τις μεγαλύτερες ιμπεριαλιστικές και καπιταλιστικές δυνάμεις παγκοσμίως!
  • Κατά την προσωπική μου άποψη,είναι λάθος να λέμε ότι η πρωτομαγιά είναι αργία.Δεν είναι.Απλώς τα πάντα μένουν κλειστά  σε ένδειξη τιμής τόσο στους αγώνες της εργατικής τάξης-τους οποίους είναι λάθος να καπηλεύονται τα κόμματα παγκοσμίως,οι αγώνες έγιναν από τους ίδιους τους ανθρώπους ως διαμαρτυρία απέναντι στις άθλιες συνθήκες εργασίας-όσο και για τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους επειδή άσκησαν το δικαίωμα που έχουμε όλοι στην αντίδραση και τη διαμαρτυρία.


Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΑΠΕΡΓΙΑ.

Καλό μήνα σε όλους και καλή Πρωτομαγία.

ΠΗΓΗ:wikipedia

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου