'Eνα....."παραμύθι"...

Μια φορά και έναν καιρό...κάποτε..ήμουν εγώ και εσύ.
Και σ'αγαπούσα και μ'αγαπούσες.
Μια φορά και έναν καιρό..κάποτε...ήμουν εγώ και εσύ.
Και σε φιλούσα και με φιλούσες.
Μια φορά και έναν καιρό..κάποτε..ήμουν εγώ και εσύ.
Και σε αγκάλιαζα και με αγκάλλιαζες.
Μια φορά και έναν καιρο..κάποτε...ήμουν εγώ και εσύ.
Και εγώ σε αναζητούσα..και εσύ με έβρισκες..
Μια φορά και έναν καιρό..κάποτε...ήμουν εγώ και εσύ.
Και εγώ φοβόμουν και εσύ με προστάτευες...
Μια φορά και έναν καιρό...κάποτε..ήμουν εγώ και εσύ.
Και εγώ ζούσα για σενα κα εσύ δεν το ξερες.
Μια φορά και έναν καιρό...κάποτε...ήμουν εγώ και εσύ.
Και εγώ είχα ορκιστεί ότι θα πέθαινα για σενα και εσύ είχες ορκιστεί ότι δεν θα φύγεις από κοντά μου.


Τώρα πια,στην εκλογίκευση του "παραμυθιού"..

εγώ σε αναζητώ...αλλά δεν μπορώ να σε βρω.
εγώ απλώνω τα χέρια να σε αγκαλιάσω...αλλά μένουν κενά.
εγώ φοβάμαι..αλλά δεν με προστατεύεις.
εγώ ζούσα για σενα..αλλά εσύ δεν το έμαθες.

Δεν κρατήσαμε τους όρκους.Εγώ ζω...και εσύ δεν είσαι κοντά μου.Δεν ξέρω καν που μπορεί να είσαι.Δεν ξέρω καν αν θυμάσαι τον όρκο που μου είχες δώσει κάποτε...μια φορά και έναν καιρό...


Όποιος μένει θυμάται για πάντα..
Όποιος ξέρει σιωπά για πάντα..
Όποιος έφυγε...δεν γυρίζει ποτέ.