Το άλλο μισό...

Θα ξεκινήσω,ίσως λίγο συνηθισμένα,γράφοντας πρώτα μερικούς στίχους από ένα πολύ ερωτικό κομμάτι..
Τίτλος του ,"Εσύ με ξέρεις πιο πολύ"  ντυμένο υπέροχα από δυο υπέροχες φωνές.
Χωρίς ιδιαίτερα σχόλια..άλλωστε τα ονόματα είναι απολύτως επαρκή..
Χάρις Αλεξίου-Φίλιππος Πλιάτσικας.


"Κρύψε με μες στο παλτό σου,κάνε με κορμί δικό σου.
Ως την άκρη του μυαλού σου,ως την άκρη του ούρανού σου.
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου.Σαν παιδί,σαν άγγελό σου
Να χαθώ στη μυρωδιά σου,να χωρέσω στο όνομά σου."

Το ακούω εδώ και αρκετή ώρα..όχι ότι δεν το γνώριζα ως τραγούδι (άλλωστε το απήλαυσα και ζωντανά στην απίστευτη συναυλία της Αλεξίου στο Ηρώδειο την Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου) αλλά είναι από τις φορές που ακούς ένα γνώριμο τραγούδι και νιώθεις ότι ακούς για πρώτη φορά.
Που σημάινει ότι το παρακολουθείς,σχεδόν στίχο το στίχο ώστε να βρεις τα σημεία που σε αγγίζουν,που σου θυμίζουν κάτι ή που απλά σε εκφράζουν.
Προσωπικά,δεν υπάρχει τραγούδι της που να μην με έχει αγγίξει.
Το συγκεκριμένο όμως με έκανε να σκεφτώ σε συνδύασμό με κάποια πράγματα που άκουσα σήμερα νωρίτερα,ότι κάποια στιγμή την οποία προφανώς και δεν ορίζουμε εμείς..βρίσκει κανείς αυτό που διάφοροι αποκαλούν "το άλλο μισό".
Θεωρητικά για να αποκαλέσεις έναν άνθρωπο "το άλλο μου μισό" θα πρέπει να πληρεί κάποιων προϋποθέσεων (αφήνοντας τη μορφή,το φθαρτό και υλικό δηλαδή έξω) στο χαρακτήρα,σε αυτό που αποκαλείται ψυχή και στη συμπεριφορά.
Το θέμα είναι ότι αυτές οφείλουν να είναι -ενδεχομένως- φύσει αντίθετες με τις δικές σου ώστε να συμπληρώνονται από εκείνες.Άλλωστε δεν πρέπει να παραλείπεται το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος είναι μια ξεχωριστή και μοναδική προσωπικότητά,άρα ο καθένας μας είναι διαφορετικός από τον άλλο.Σαφώς και βρίσκονται κοινά στοιχεία,όχι όμως πανομοιότυπα!Στόχος είναι η συμπλήρωση (και άρα η ολοκλήρωση του κάθε ατόμου και όχι η ταύτιση).
Αυτές,τώρα, τις προυποθέσεις μπορέι κάποιος κάλλιστα να τις εντοπίσει εξίσου τόσο σε μια φιλική όσο και σε μια ερωτική σχέση.
Ας επικεντρωθούμε στην ερωτική διότι και το τραγούδι εκεί παραπέμπει.
Όταν,λοιπόν κάποιος βρίσκει το "άλλο του μισό" δεν έχει παρά να προσπαθήσει μερικά πράγματα..ίσως μερικά δικαιώματα στη ζωή του άλλου.Βεβαίως,δεν γίνεται λόγος για έλεγχος της ζωής του συντρόφου ή κάτι τέτοιο τα δικαιώματα αυτά είναι γλυκά και μυρίζουν έρωτα.

Αυτός είναι και ο λόγος που κάθε φορά ψάχνεις ένα τρόπο να είσαι διαρκώς με τον άνθρωπό σου..
Αυτός είναι και ο λόγος που κάθε φορά προσπαθείς να φτάσεις ως την άκρη του δικού του ουρανού..
Αυτός είναι και ο λόγος που κάθε φορά χάνεσαι στη μυρωδιά του και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προφέρεις το όνομα που μονοπωλεί το μυαλό σου πολύ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο όσο σημαντικό κ αν είναι....