"Toυς φίλους τους διαλέγουμε..."

Έχω  να γράψω πολλές μέρες...έλλειψη ώρας...και κυρίως διάθεσης...όταν δεν έχεις έστω και ένα από αυτά τα δυο,τί να σου κάνουν οι σκέψεις;Αυτές έρχονται και φεύγουν σαν τον αέρα!Εκεί που φυσάει και σε δροσίζει(ή σε ζεσταίνει εξαρτάται..!!!) εκεί έχει πάλι άπνια...

Κάπως έτσι ήρθαν και οι δικές μου...βέβαια σε συνδυασμό με ένα αρκετά δυσάρεστο και ψυχοφθόρο για μενα,γεγονός.Πρόσφτα ένα πολύ αγαπημένο μέλος της οκογενειάς μου πέρασε μια βδομάδα στο νοσοκομείο γιατί η καρδιά τελικά,είναι πολύ πονηρή.Ευτυχώς όλα καλά.Αυτό που πρέπει να επισημάνω,είναι το γεγονός ότι για μια ακόμη φορά,επαληθεύθηκε το γνωστό και μη εξαιρετέο ρητό...
"οι φίλοι φαίνονται στα δύσκολα"...
ΟΝΤΩΣ.Τελικά,σιγουρεύτηκα.Είναι πολύ σημαντικό να έχεις δίπλα σου άτομα που σε σκέφτονται,σε νοιάζονται..που χωρίς να ρωτάνε έρχονται να περάσουν μαζί σου την αγωνία σου...το φόβο σου...που είναι δίπλα σου όταν κλαις...που σου προσφέρουν απλόχερα μια αγκαλιά.Μια αγκαλιά που για σενα εκείνη τη στιγμή αποτελεί καταφύγιο,ασφάλεια,ενδεχομένως και σιγουριά.Μια ανεξήγητη σιγουριά!
Πόσο όμορφο είναι να έχεις κοντά σου τέτοιους ανθρώπους!Ποιος θα διαφωνήσει ότι η φιλία όταν είναι ανιδιοτελής,ειλικρινής και προσφέρεται απλόχερα...δεν θα μπορούσε κάλλιστα να είναι...
ΕΝΑ ΑΠ'ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!


Στα φιλαράκια μου...
Ευχαριστώ που βρίσκεστε στη ζωή μου.....